Με άλλοθι την κρίση ετοιμάζεται "ταφόπλακα" για τους συμβασιούχους.

Τον εμπαιγμό και το ανελέητο κυνηγητό σε βάρος των συμβασιούχων συνεχίζει η κυβέρνηση, βρίσκοντας άλλοθι στη διεθνή οικονομική κρίση, καθώς αγωνιά για την αναμενόμενη απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ).

Ακολουθώντας την επαίσχυντη πολιτική της που έπεισε κάποια «ευλύγιστα» δικαστήρια να σταματήσουν την προστασία των συμβασιούχων, η κυβέρνηση προτάσσει παρασκηνιακά σε όλα τα fora (σε εσωτερικό και εξωτερικό) το εργασιακό και μισθολογικό ζήτημα για να αντιμετωπίσει την κρίση, θέλοντας να εξασφαλίσει την «ταφόπλακα» για τους συμβασιούχους.
Η κυβερνητική αγωνία έγκειται στο γεγονός ότι η εισαγγελική πρόταση προς το ΔΕΚ (που συνήθως είναι πιο δυσμενής για τους εργαζόμενους σε σύγκριση με τις αποφάσεις του) δέχεται ουσιαστικά ότι μπορούν να καλυφθούν από την κοινοτική οδηγία 70/99/ΕΚ και οι συμβασιούχοι που είχαν μόνο μία σύμβαση εργασίας (και όχι τις αλληλοδιαδοχικές συμβάσεις που απαιτεί το «διάταγμα Παυλόπουλου», Π.Δ. 164/04).

Η προοπτική να υιοθετηθεί μια τέτοια άποψη είναι εφιαλτική για την κυβέρνηση, όπως και το ενδεχόμενο να κριθεί ότι μπορεί να εφαρμόζεται ακόμα ο Ν. 2112/20 για να μην υποβαθμιστεί η επί δεκαετίες προστασία των συμβασιούχων.

Γι αυτό και η κυβέρνηση προσπαθεί με ανάλγητο και ανεπίτρεπτο τρόπο να περάσει προς κάθε κατεύθυνση το μήνυμα ότι, για να εξασφαλίσει τη μείωση των δημοσιονομικών δαπανών όπως ζητεί η Κομισιόν, δεν θέλει εργασιακές - μισθολογικές «επιβαρύνσεις», αλλά «ελαφρύνσεις».
Φοβούμενη την κρίση του ΔΕΚ, η κυβέρνηση που κατά τον κ. Καραμανλή θα τακτοποιούσε -υποτίθεται- το ζήτημα των 250.000 συμβασιούχων, βρήκε την κατάλληλη ευκαιρία για να δείξει ότι διέξοδος από την κρίση δεν είναι εφικτή, εάν δεν «απελευθερωθεί» από τον εργασιακό «χαλκά».

Το κυβερνητικό μήνυμα είναι πως περιμένει μια δικαστική απόφαση που να της «λύσει τα χέρια» στη διαχείριση των μισθολογικών δαπανών, καθώς ο σχεδιασμός της είναι να επεκτείνει ακόμα περισσότερο τους συμβασιούχους γιατί είναι πολύ φτηνότεροι και γιατί ρίχνουν πλασματικά τον δείκτη της ανεργίας.

«Ταφόπλακα»Η κρίση του ΔΕΚ αναμένεται πιθανότατα τον επόμενο μήνα ύστερα από «μάχη» που δίνεται, καθώς η ελληνική κυβέρνηση (όπως και κάποιες άλλες χώρες) θέλει τον απόλυτο «ενταφιασμό» των συμβασιούχων. Αλλωστε και η θέση της Κομισιόν στη δίκη ήταν πολύ διστακτική, αν όχι αντεργατική, αναδεικνύοντας πάλι την ανησυχία της για τα δημοσιονομικά της Ελλάδας.

«Σημείο - κλειδί» θα αποδειχθεί ο Ν. 2112/20 τον οποίο η κυβέρνηση θέλει να απενεργοποιήσει για να σταματήσει η δικαίωση των συμβασιούχων.

Ο Κων. Τοκατλίδης ως νομικός εκπρόσωπος της ΓΣΕΕ στη δίκη, θεωρεί κορυφαία -από πλευράς συνεπειών- την πρόταση της Γενικής Εισαγγελέως (σύμφωνη με τις θέσεις της ΓΣΕΕ) ότι η οδηγία 70/99/ΕΚ προστατεύει και τους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου που έχουν συνάψει μόνο μία σύμβαση, όταν καλύπτουν σταθερές και όχι προσωρινές ανάγκες του εργοδότη, καθώς και ότι η οδηγία απαγορεύει να καταργηθούν εθνικές ρυθμίσεις που αντιμετωπίζουν τις καταχρήσεις σε βάρος των εργαζομένων, όπως είναι ο Ν. 2112/20 στην Ελλάδα.

Η κυβέρνηση με τους εκπροσώπους της στήριξε τη νομολογιακή στροφή του Αρείου Πάγου που η ίδια ζήτησε, βάζοντας ως ανυπέρβλητο εμπόδιο μονιμοποιήσεων το Σύνταγμα, ενώ υποστήριξε ότι η δίκη πρέπει να «κλείσει» ισχυριζόμενη παραπλανητικά ότι το πρόβλημα των συμβασιούχων τακτοποιήθηκε δήθεν με το Π.Δ. 164/04.

Πηγή: ethnos.gr