ΤΟ ΒΑΤΟΠΕΔΙ ΤΗΣ ΣΚΥΡΟΥ

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΣΚΥΡΟΥ

Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ της Β’ Θεσσαλονίκης Λίτσα Αμμανατίδου-Πασχαλίδου επισκέφθηκε την εβδομάδα που μας πέρασε τη Σκύρο όπου συναντήθηκε και ενημερώθηκε, από τον πρόεδρο της Κίνησης Πολιτών Σκύρου κ. Στάθη Ζακυνθινό, για την εκκλησιαστική επιχειρηματικότητα μέσω Αναπτυξιακής Εταιρείας που επιχειρεί η Μονή Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, προωθώντας εγκατάσταση 111ανεμογεννητριών σε όλο τον ορεινό όγκο του νότιου τμήματος του νησιού, υποβαθμίζοντας ολόκληρο το νησί, δημιουργώντας ανεπανόρθωτη καταστροφή του περιβάλλοντος, της πανίδας και της χλωρίδας, για να πουλά 333MW(!!!) παραγόμενη αιολική ενέργεια στο δίκτυο διασύνδεσης Σκύρος-Λάρυμνα.

Το νησί για να έχει αυτάρκεια σε ενέργεια του φτάνουν μόλις 5-6MW σε περιόδους μεγάλης ζήτησης ρεύματος, άρα το πολύ 2 ανεμογεννήτριες!

Η βουλευτής έχοντας πλήρη ενημέρωση πλέον για το Βατοπέδι της Σκύρου δήλωσε:
«Στο νησί της Σκύρου έχουμε άλλη μία σκανδαλώδη περίπτωση χιλιάδων στρεμμάτων να βρίσκονται παρανόμως στα χέρια μοναστηριού του Αγίου Όρους, που ξεκινά εδώ και 25 χρόνια.
Η μονή Μεγίστης Λαύρας παρουσιάζοντας βυζαντινά χρυσόβουλα του 10ου αιώνα του Νικηφόρου Φωκά φέρεται να έχει στην ιδιοκτησία της 39.000 στρέμματα από τα οποία τα 1.935 απαλλοτριώθηκαν το 1984 από το ελληνικό δημόσιο για την κάλυψη των αναγκών του Πολεμικού Ναυτικού και αποζημιώθηκαν με το εξωφρενικό ποσό των 7,5 δις δραχμών το Σεπτέμβρη του 1993.
Στις αρχές του 1994 το Δασαρχείο Αλιβερίου απαντά στο καθυστερημένο ερώτημα του Πολεμικού Ναυτικού πως από την αποζημιωθείσα έκταση μόνο τα 11,8στρεμ. είναι γεωργική γη και όλα τα υπόλοιπα είναι δασικού χαρακτήρα!

Μέγα σκάνδαλο που έρχεται να προστεθεί σε όλες τις υπόλοιπες δημόσιες εκτάσεις ανά την Ελλάδα, που καταπατήθηκαν, αποχαρακτηρίσθηκαν και έπεσαν στο βωμό του κέρδους από επιτήδειους οικονομικούς, πολιτικούς ή εκκλησιαστικούς παράγοντες.
Και επειδή τα σχεδόν 2.000 στρέμματα αποζημιώθηκαν με τιμήματα πολύ υψηλότερα από τα αγοραία από το ίδιο το ελληνικό δημόσιο η μονή έσπευσε και κατοχύρωσε τα υπόλοιπα 37.000 στρεμ. με τίτλους ιδιοκτησίας το 2000, ενώ η αναίρεση που κατέθεσε το Δημόσιο ως όφειλε στον Άρειο Πάγο, κατά της απόφασης του Εφετείου, έπεσε στο κενό αφού το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους γνωμοδότησε υπέρ της απόσυρσης της αναίρεσης κάτι που έγινε δεκτό από τον τότε αρμόδιο υφυπουργό Οικονομικών (Μάιος 2001).

Και επειδή από μόνες τους οι δασικές εκτάσεις δεν φέρνουν… οικονομικά οφέλη, η μονή με το επιχειρηματικό δαιμόνιο που διαθέτει προωθεί την εγκατάσταση του Αιολικού Σταθμού Ηλεκτρικής Ενέργειας με τοποθέτηση 111 ανεμογεννητριών και έτσι οι μοναχοί γίνονται “οικολόγοι” και ασχολούνται με πράσινες πολιτικές και τα Σκυριανά άλογα που ζουν στο νότιο τμήμα του νησιού και είναι προστατευόμενο είδος και φέρνουν τουρισμό στον τόπο, θα γίνουν και αυτά “πράσινα” άλογα.

Οι κάτοικοι και φορείς του νησιού αντέδρασαν έντονα και συνεχίζουν, στα καταστροφικά για το νησί σχέδια της μονής αλλά το ΥΠΕΧΩΔΕ φαίνεται να προωθεί την “μοναστική” επιχειρηματικότητα αφού γνωμοδοτεί θετικά για τη διαδικασία της Προκαταρκτικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης και Αξιολόγησης, ως προς την κατασκευή και λειτουργία του έργου.
Το οξύμωρο βέβαια είναι ότι στη γνωμοδότηση της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος του Υπουργείου(17/06/09) αναφέρεται η περιβαλλοντική ευαισθησία της περιοχής και η οποία ενδεχομένως να θιγεί, αφού βρίσκεται εντός του Τόπου Κοινοτικής Σημασίας(ΤΚΣ) και της Ζώνης Ειδικής Προστασίας(ΖΕΠ) “ΟΡΟΣ ΚΟΧΥΛΑΣ” που έχει περιληφθεί στον κατάλογο των περιοχών Οικολογικού Δικτύου Natura 2000.
Επίσης ενώ αναφέρεται στην προστασία της ορνιθοπανίδας, και τα Σκυριανά αλογάκια που ζουν σε ημιάγρια κατάσταση στην περιοχή, παράλληλα κάνει λόγο για τις σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις οι οποίες θα προκληθούν από τα έργα λόγω του μεγέθους, της πολυπλοκότητας, της έντασης και έκτασης, της διάρκειας, της συχνότητας και της αναστρεψιμότητάς τους.
Αυτή η Ζώνη Ειδικής Προστασίας θα τσιμεντοποιηθεί αφού θα γίνουν διανοίξεις εσωτερικής οδοποιίας μεταξύ των ανεμογεννητριών μήκους 43,5 χλμ. εκτός από τα 13,5 χλμ. πρόσβασης στην περιοχή.

Επειδή τα εδάφη της Σκύρου είναι σαθρά και έχουν φαινόμενα καθίζησης η κάθε μια από τις 111 ανεμογεννήτριες θα χρειασθεί πολύ περισσότερα κυβικά τσιμέντου από ανάλογη περίπτωση, ενώ μαζί με τα συνοδευτικά έργα θα καταληφθεί η έκταση των 2.023 εκταρίων (20.230 στρεμ.) δηλαδή το 49% της περιοχής του Δικτύου Natura 2000(σύνολο Δικτύου 4.097 εκτάρια ή 40.970 στρεμ.).
Μετά από την παραπάνω σύντομη ανάλυση δεν νομίζω να υπάρχουν αμφιβολίες για την επιλογή και επιμονή του έργου και των συμφερόντων που αποσκοπεί το έργο που κάποιοι προωθούν και κάποιοι άλλοι σιωπούν.
Σίγουρα δεν είναι η εθνική σημασία του έργου που επικαλούνται αλλά το μεγάλο φαγοπότι.

Από τα παραπάνω επίσης προκύπτουν δύο σκάνδαλα, το πρώτο η αναγνώριση τίτλων στη μονή από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το δεύτερο η καταστροφή του νησιού από την εγκατάσταση των 111 ανεμογεννητριών που προωθεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ και η αξιωματική αντιπολίτευση σιγεί.
Ο δικομματισμός χρησιμοποιεί τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας(ΑΠΕ) και την πολυσυζητημένη Πράσινη Ανάπτυξη για business και δεν τον ενδιαφέρει ο δημόσιος πλούτος, το περιβάλλον, τα οικοσυστήματα και οι τοπικές κοινωνίες.
Ένα τόσο μεγάλο έργο και μάλιστα από ιδιωτική αναπτυξιακή εταιρεία της Μεγίστης Λαύρας σε ένα τόσο μικρό νησί δεν μπορεί να μας κρατά αδιάφορους!

Ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει τον αγώνα των κατοίκων και των φορέων όπως είναι η Κίνηση Πολιτών Σκύρου, έχει αναδείξει το θέμα εδώ και καιρό σε επίπεδο Νομού Εύβοιας από τον πρώην βουλευτής μας το Βαγγέλη Αποστόλου ο οποίος είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ και υπεύθυνος για θέματα Περιφερειακής Ανάπτυξης-Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, αλλά και σε επίπεδο Βουλής από το συνάδελφό μου βουλευτή τον Περικλή Κοροβέση.
Το Βατοπέδι της Σκύρου πρέπει να απασχολήσει την ελληνική δικαιοσύνη διότι έχει ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά με τα υπόλοιπα σκάνδαλα που συμβαίνουν με πολλές μονές που διεκδικούν δημόσιες αλλά και σε πολλές περιπτώσεις και ιδιωτικές εκτάσεις και κατά περίεργο τρόπο πάντα δικαιώνονται.
Φτάνει πια η ανοχή και η αποδοχή των παρανομιών σε βάρος όλου του ελληνικού λαού από τις κυβερνήσεις.
Η καθυστέρηση του κτηματολογίου και του δασολογίου σε συνδυασμό με τους δασοκτόνους νόμους των κομμάτων εξουσίας δεν θα αφήσουν σπιθαμή γης για το μέλλον.
Οι δυναμικές κινητοποιήσεις των τοπικών κοινωνιών μπορούν να γίνουν ο δούρειος ίππος για να ανακτηθούν οι χαμένες δημόσιες εκτάσεις αλλά και να αντιστραφούν οι όροι του παιχνιδιού, αρκεί βέβαια να υπάρξει η βούληση.
Καλό αγώνα στους Σκυριανούς και θα είμαστε στο πλάι τους για να ξεσκεπάσουμε τη δήθεν οικολογική ευαισθησία αυτών που προωθούν την ολοκληρωτική περιβαλλοντική και οικονομική καταστροφή της τοπικής κοινωνίας για να πλουτίσουν, χρησιμοποιώντας το θρησκευτικό τους συναίσθημα.»

Στάλθηκε από την Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ της Β’ Θεσσαλονίκης Λίτσα Αμμανατίδου-Πασχαλίδου