ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΓΕΩΠΟΝΟΙ ΣΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ

Αγαπητοί συνάδελφοι Γεωπόνοι,


Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι ο κλάδος των Γεωπόνων δεν πλήττεται μόνο από τις διαδοχικές συμβάσεις στον ΕΛΓΑ και στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Σήμερα και κάτω από το καθεστώς που επικρατεί στην αγορά εργασίας όλο και μεγαλύτερος αριθμός Γεωπόνων στρέφεται στην λύση της απόκτησης μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων με την προοπτική ενός καλύτερου αύριο. Και αυτό γιατί τo πανεπιστήμιο πριν από 30 χρόνια έφτιαχνε γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς και γεωπόνους για μια ομοιογενή, απλή και ουσιαστικά παρθένα αγορά εργασίας στην οποία η ανεργία ήταν περιστασιακός κίνδυνος και όχι μόνιμο πρόβλημα. Σήμερα παράγει στρατιές απογοητευμένων εργατών γνώσης.

Μέσα σε αυτό το οδυνηρό κλίμα, πολλοί συνάδελφοι Γεωπόνοι υπογράφουν συμβάσεις εργασίας με πολλά πανεπιστημιακά ιδρύματα προσφέροντας ερευνητική εργασία (η οποία άτυπα πάντα βέβαια, περιλαμβάνει διεκπεραίωση εργαστηριακών ασκήσεων, διόρθωση γραπτών, καθοδήγηση διπλωματικών φοιτητών κλπ οδηγώντας το ερευνητικό προσωπικό σε προσωπικό που καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες). Το περίεργο είναι ότι σε σχέση με άλλες υπηρεσίες (ΕΛΓΑ, ΟΠΕΚΕΠΕ), το χρονικό διάστημα των συμβάσεων που ο ερευνητής υπογράφει μπορεί να ξεπεράσει και τα τρία συνεχόμενα έτη. Το πρόβλημα όμως που γεννάται είναι ότι με την ολοκλήρωση των προγραμμάτων αυτών πολλοί συνάδελφοι οδηγούνται στα σκληρά μονοπάτια της ανεργίας.

Το οξύμωρο στην ιστορία αυτή είναι ότι σύμφωνα με την παρ.2 του άρθρου 6 του Π.Δ. Παυλόπουλου, ο συνολικός χρόνος διάρκειας απασχόλησης άνω των 24 μηνών επιτρέπεται μόνο σε περιπτώσεις ειδικών από τη φύση και το είδος της εργασίας τους, κατηγοριών εργαζομένων που προβλέπονται από την κείμενη νομοθεσία όπως π.χ. διευθυντικά στελέχη, εργαζόμενοι που προσλαμβάνονται στο πλαίσιο συγκεκριμένου ερευνητικού ή επιστημονικού προγράμματος ή για την εκπλήρωση έργου σχετικού με την εκπλήρωση υποχρεώσεων που απορρέουν από συμβάσεις με διεθνείς οργανισμούς. Η κρίση δε για το εάν οι εκάστοτε συναπτόμενες συμβάσεις εμπίπτουν στην κατά τα άνω εξαίρεση ανήκει στην αρμοδιότητα της υπηρεσίας που συνάπτει τις συμβάσεις αυτές. Το τροχοπέδη αυτό ξεπεράστηκε το 2004 όταν καθηγητές / επιστημονικοί υπεύθυνοι έδωσαν βεβαιώσεις σε συμβασιούχους ότι ασκούσαν διοικητικό έργο, με αποτέλεσμα πολλοί ερευνητές Γεωπόνοι να γίνουν μόνιμοι!

Η ίδια φιλοσοφία όμως φαίνεται να μην ισχύει σήμερα με αποτέλεσμα συμβασιούχοι Γεωπόνοι κλπ πτυχιούχοι ερευνητικών ιδρυμάτων να αποτελούν μέρος της νέας στρατιάς “ομήρων” συμβασιούχων.

Μετά τα παραπάνω γεννιούνται οι ακόλουθες ερωτήσεις:

1. Ποιος είναι ο προγραμματισμός που υπάρχει ώστε να διορθωθεί η αδικία που συντελείται σε βάρος των Συμβασιούχων Γεωπόνων σε πανεπιστημιακά ιδρύματα που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

2. Είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης η μονιμοποίηση όλων όσων εργάστηκαν με συμβάσεις έργου σε διάφορα ερευνητικά προγράμματα συμπληρώνοντας 24 μήνες συνολικής απασχόλησης (χωρίς κανένα χρονικό κενό στο διάστημα αυτό) στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα.


Το κείμενο αυτό γράφτηκε και στάλθηκε στον agroanergo απο αναγνώστη συνάδελφο.